Rury zimnokurczliwe wykonane są z materiałów takich jak silikon czy EPDM (ethylene-propylene-diene-monomer), które są najpierw rozciągane na rdzeniu, a po założeniu na kabel rdzeń jest usuwany, co powoduje samoczynne obkurczenie się rurki na docelowym przekroju przewodu bez użycia ciepła.
Rury termokurczliwe z kolei produkowane są głównie z poliolefiny (np. EVA, PVDF), które po podgrzaniu powracają do swojego pierwotnego kształtu, zapewniając szczelne i trwałe dopasowanie.
Dzięki mechanizmowi w rurach zimnokurczliwych instalacja jest błyskawiczna i nie wymaga źródła ciepła ani dodatkowego sprzętu – wystarczy zdjąć rdzeń i gotowe. Natomiast korzystanie z materiałów termokurczliwych wymagane jest użycia palnika gazowego lub opalarki, co wydłuża czas montażu i wiąże się z ryzykiem uszkodzenia izolacji przy zbyt wysokiej temperaturze.
Zakres pracy temperaturowej zimnokurczy zwykle mieści się w przedziale od –40 °C do +90 °C, podczas gdy termokurcze może wytrzymać od –55 °C aż do +125 °C (a w niektórych wariantach nawet 150 °C), co czyni je bardziej odpornymi na ekstremalne temperatury.
Dodatkowo zimnokurcze charakteryzują się tzw. „pamięcią aktywną” – rurka nieustannie wywiera radialny nacisk na kabel, kompensując jego mikrorozszerzenia i skurcze pod wpływem obciążeń lub zmian temperatury, co utrzymuje szczelność przez cały czas eksploatacji.
Dzięki stałemu naciskowi radialnemu zimnokurcze oferują maksymalną ochronę mechaniczną i odporność na wibracje, co wydłuża żywotność połączeń.
Materiały termokurczliwe natomiast, po obkurczeniu, tworzą sztywną, trwałą osłonę, doskonale zabezpieczającą przed czynnikami chemicznymi i ścieraniem – jednak po wielokrotnych cyklach termicznych mogą tracić swoją sprężystość.
Materiały zomnokurczliwe są chętnie wybierane w telekomunikacji, energetyce i przemyśle budowlanym, gdzie dostęp do źródła ciepła jest utrudniony lub wręcz niemożliwy, a podczas instalacji istotna jest szybkość i bezpieczeństwo prac.
Ostateczny wybór między rurkami zimnokurczliwymi a rurkami termokurczliwymi zależy więc od konkretnych wymagań projektu: jeśli priorytetem jest błyskawiczny montaż i elastyczność w zmiennych warunkach, warto sięgnąć po rurki zimnokurczliwe; jeśli zaś kluczowa jest odporność na bardzo wysokie temperatury i sztywność osłony, lepszym rozwiązaniem będą rury termokurczliwe.
